Το παρασκήνιο εκλογής και παραίτησης του Ζόραν Ζάεφ,

 

Ο Ζόραν Ζάεφ παραιτήθηκε από πρωθυπουργός της χώρας των Σκοπίων και από πρόεδρος του κόμματός του, καθώς έχασε τις εκλογές στο μητροπολιτικό δήμο, των Σκοπίων. 

Αυτό που έβγαλε η κάλπη ήταν η επικράτηση του εθνικιστικού κόμματος VMRO - DPMNE που ενώ ουσιαστικά έχει λάβαρο τη σημαία του ”εθνοτισμού των Μακεδόνων”, ωστόσο η πατρογονική εστία του είναι - κατ’ουσιαν - ο βουλγαρισμός, όπως θα εξηγηθεί παρακάτω.  

 Από εκεί και πέρα, στο σημείο που πρέπει να εστιάσουμε, είναι ότι η νέα δήμαρχος, Αρόφσκα, στηρίχθηκε τόσο από το VMRO-DPMNE όσο και από την αλβανική μειονότητα, αναδεικνύοντας ουσιαστικά ότι για πρώτη φορά το VMRO στηρίζει κοινό υποψήφιο με την αλβανική πλευρά! 

Λίγη ιστορία

Για τους καλά γνωρίζοντες των σκοπιανών πραγμάτων, τα Σκόπια ήταν ο χώρος εθνικισμού δύο κύριων ομάδων, των Βουλγάρων (που εκμεταλλεύτηκαν το ”Μακεδονισμό” κυριότατα μετά το 1918, στο βωμό της αλυτρωτικής πολιτικής, ανεξαρτήτως που τα Σκόπια ανήκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά ευνοούσαν πολύ ως μόρφωμα το αλισβερίσι Τίτο και Βουλγαρίας εναντίον των ελληνικών μειονοτικών ομάδων σε όλη τη βαλκανική περιοχή) και των Αλβανών. 

Τα Σκόπια ουδέποτε - αν και διοικητικά ανήκαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία- προσδέθηκαν στο άρμα της Σερβίας (παρά μόνο την περίοδο του Τίτο, καθώς είναι γνωστοί οι λόγοι), αλλά αντίθετα ήταν φερέφωνο Βουλγάρων και Αλβανών, σε σημείο που όταν το 1990 αποχώρησαν οι Σέρβοι από το εσωτερικό, όχι μόνο δεν προσπάθησαν να προστατεύσουν ένα κράτος με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του σκοπιανού, αλλά αντίθετα του είχαν αφήσει οπλισμό του Β’ΠΠ, προφανώς λόγω του στενού συσχετισμού του με Βουλγαρία και Αλβανία, ενδεχομένως για να μην πέσει ο σερβικός, στρατιωτικός εξοπλισμός στα χέρια των Αλβανοβουλγάρων. 

Τα Σκόπια ποτέ δεν θα μπορούσαν, με την έννοια που προσδιόριζαν οι Έλληνες ιθύνοντες της Συμφωνίας των Πρεσπών, ότι θα αποτελούσε το ισχυρό εμπόδιο για την τουρκική επεκτατικότητα στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, γιατί πολύ απλά οι Αλβανοί και το μουσουλμανικό στοιχείο είναι κυρίαρχο.

Επίσης, το VMRO - DPMNE που ενώ θεωρείται το ακραίο εθνικιστικό κόμμα των Σκοπίων που στόχος του μέχρι τουλάχιστον την Συνθήκη των Πρεσπών ήταν  η ένωση των απανταχού ”Μακεδόνων” κάτω από έναν πολιτειακό ιστό και η επίσημη αναγνώρισή τους ως εθνότητα , ας μην ξεχνάμε να σημειώσουμε ότι πολιτικός ”πρόγονος” του συγκεκριμένου σχηματισμού ήταν το βουλγαρικό ΕΜΕΟ που ιδρύθηκε το 1893...

Το κράτος των Σκοπίων εν ολίγοις έχει τέτοιας φύσης πάτρωνες που εκ των πραγμάτων θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο η Ελλάδα να το ”πάρει με το μέρος της”, όπως διατείνονταν οι Έλληνες αξιωματούχοι που υπέγραψαν τη Συμφωνία. 

Ας μην λησμονούμε δε αυτό που αποδεικνύει όλα τα παραπάνω, ότι οι Σκοπιανοί πρωθυπουργοί και πρόεδροι μέχρι πρόσφατα, εκτός από την σκοπιανή ιθαγένεια, έφεραν υπηκοότητα και ιθαγένεια του βουλγαρικού κράτους (οι περισσότεροι εκ των οποίων χρησιμοποιώντας τον ”Μακεδονισμό” ταυτόχρονα στην πολιτική τους, εξυπηρετώντας εκτός των άλλων τον βουλγαρικό αλυτρωτισμό που θα ήταν δύσκολο να εκδηλωθεί εναντίον της Ελλάδας, όταν η Βουλγαρία μπήκε σε ΕΕ και ΝΑΤΟ). 

Ο Ζάεφ ήταν το πιο ενδεδειγμένο άτομο για τη γερμανική πολιτική, το οποίο έφερε σκοπιανή ιθαγένεια και μπορούσε να διαμορφώσει αυτό που επιδίωκαν οι Γερμανοί στα Δυτικά Βαλκάνια. Δυστυχώς, συναινέσαμε κι εμείς παραχωρώντας όχι μόνο το ιστορικό όνομα της Μακεδονίας, αλλά και εθνότητα σε ένα κρατίδιο, έρμαιο του βουλγαρικού και αλβανικού εθνικισμού. 

Το πού πήγαινε το πράγμα, φάνηκε όταν πριν λίγους μήνες η σκοπιανή κυβέρνηση χρηματοδότησε αλυτρωτικό βιβλίο των Αλβανοφώνων εναντίον της Ελλάδας.

Συγχρόνως δε, η αμυντική συμφωνία Σκοπίων με Τουρκία πριν λίγες εβδομάδες ήταν ένα γεγονός που κι αυτό είχε τη σημασία του: Ότι επί της ουσίας ο Ζάεφ χρησιμοποιήθηκε από τη Γερμανία για πολύ συγκεκριμένο σκοπό, ποτέ ο ίδιος δεν είχε το πολιτικό έρεισμα σε ένα κράτος ουσιαστικά βουλγαροαλβανόφωνο και φυσικά, το ότι παραιτείται από το πρωθυπουργικό αξίωμα με την αιτιολογία ότι έχασε το μητροπολιτικό δήμο, είναι μία δικαιολογία που αποδεικνύει ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο εξυπηρετούσε συμφέροντα. 

Και φυσικά δεν υπαινίσσομαι ότι κάποιο κράτος το 2017 παρενέβη στην εκλογική διαδικασία των Σκοπίων, αλλά ως φάνηκε ήταν μία συμφωνία κυρίων, βουλγαριζόντων και αλβανοφώνων, προκειμένου ο ιδιομορφος εθνικισμός τους να πάρει επιτέλους ”σάρκα και οστά” μέσω μιας ονοματοδοσίας που θα μπορούσε να πετύχει ένα πολιτικό πρόσωπο, σκοπιανής ιθαγένειας και μόνο... Και φυσικά οι Αλβανόφωνοι δεν καλύπτονται πίσω από την ονοματοδοσία Βόρεια Μακεδονία, αλλά τα Σκόπια ανέκαθεν ιστορικά ήταν ένας από τους δύο θύλακες του εθνικισμού της Αλβανίας, ο άλλος είναι το Κόσοβο. 

Η Ελλάδα όφειλε να περιμένει την εξέλιξη αυτή, γιατί ήξερε ποιος είναι ο Ζάεφ. Πραγματικά, οι μεγάλοι ”ινστρούχτορες” της Συμφωνίας των Πρεσπών που προσπαθούν μέχρι τώρα να αποδείξουν τη θετική πλευρά της σύναψής της, μετά από όλο αυτό τι πρέπει να πούνε, που αυτήν την στιγμή με επίσημη τη δική τους βούλα, ο βουλγαρισμός και ο αλβανισμός με τη συμβολή της Τουρκίας θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα για τα ελληνικά συμφέροντα;

Αναδημοσίευση Από το www.huffingtonpost.gr